Yndw, dw i’n nabod yr ardal yn dda. Pan o’n i yn ysgol o’n i arfer chwarae rygbi erbyn Callington, a mi ges i ffrindiau yn Bere Alston. Ar ôl i fy nhad ymddeol symudodd fy rhieni i Yelverton ar bwys Tavistock. Oedd y golygfeydd o’r tŷ yn arbennig yn dda!!! Doedd dim tai tu nol eu gardd, felly golygfeydd o Dartmoor oedd o! Anhygoel!
On i’n arfer yn mynd â fy nghŵn am dro o gympas Kit Hill bob dydd rhwng Dartmoor a Bodmin moor, edrych ar dros Callington a y ffactri Ginsters. On i’n arfer mynd mewn Tavistock yn y bws bob wythnos y mynd y fachnad. Fel dwedaist ti y golygfeydd o’r Dartmoor yn rhyfeddol.
Dw i’n byw ar y ochr arall o’r y mynydd ger y ffin gyda Sir Gar. Dw i’n cerdded gyda fy nghŵn yn Rosebush weithiau ond dw i’n dim yn gwdbod y lleoedd’na. Cymrodd hi’n tua awr y gyrru i Dewisant o ble dw i’n byw a dw i dim wedi bod yn y gaderlain eto!
Tua awr! Mae’n amser hir. Ond dw i’n cofio bod y ffyrdd yn gul. Dw i wedi bod yn yr ardal rhyng Abergwawn a Tyddewi ond dw i ddim yn adnabod yr ardal i’r dwyrain o Sir Benfro. Mae’n hyfryd dwi’n siŵr. Dw i wedi bod i Arberth, ond dim ond ar gyfer angladdau …
Sue
Yn wir. Wnaeth fy nhad-cu newid iaith y teulu o Gymraeg i Saesneg achos roedd e’n moyn i’r plant gwneud yn dda yn yr ysgol ac yn y byd. Doedd fy mam ddim yn siarad Cymraeg yn dda - dim ond ychydig o eiriau. Pan roedd hi’n hen a phan roedd hi’n dechrau diodde gyda Alzheimers, roedden ni’n cerdded ar lan y môr yn Mwmbwls. Roedd yna fenyw ifanc sy’n siarad Cymraeg gyda ei babi. Dwedodd fy mam “I can understand.” Roedd hi’n synnu. Diddorol.
Sue
Ie, mae Beti George wedi sôn am pa mor bwysig ydy gwasanaeth iechyd dryw’r gyfrwng y Gymraeg oherwydd y ffaith hon; bod llawer o bobl yn mynd nôl i’r lle cyfforddus ac mae hynny’n gallu bod yr iaith eu plentyndod.
Mae’n drag da fy dw i’n rhy hwyr dy ateb di ond dw i wedi Privo fy llaw. Dw i’n teipio gyda un bysedd a mae’n araf iawn. Dw i’n mynd mewn llawer a gweld pobl mynd i angladdu a hyd y ffyrdde yn y ardal.
O druan ti. Gobeithio bydd dy law yn well yn fuan.
Sue
Diolch. On i’n just dechrau meddwl bod hi’n mynd i gwella pan on i’n brifo fe eto.
Ces fy ngeni yn Wrecsam, nhad o Rhostyllen, ond roedd teulu mam ym Mhorthmadog. Roedd mam yn uniaith Gymraes cyn iddi symyd i’r Bermo i weithio, a nhad yn uniaith Cymro di-Gymraeg, a wnaeth e gwrthod i mam siarad Cymraeg i ni, felly ces fy magu yn siarad dim ond Saesneg. Ces i’r siawns i ddygu Cymraeg yn yr ysgol ramadeg, and ar ol symud i fyw yn Lloegr yn 1975, wnes i anghofio gymaint o’r iaith.
Dydy teulu mam ddim yn cofio mod i’n deall Cymraeg, a mae’n ddoniol weithiau ymuno efo’i sgwrsiau, a gweld eu wynebau nhw. Rwy wedi byw yn Leicester, Caerhirfryn (Lancaster) a nawr rwy’n byw hanner ffordd rhywng Gloucester a Briste. (ddrwg gen i, rwy’n teimlo’n rhy ddiog i chwylio am yr enwau Cymraeg i’r lleoedd)
Gwnes i drio siarad Cymraeg, ond…
Es i ar wyliau gyda grŵp mewn bws. Roedden ni ar ein ffordd ni i Abermaw, a arhoson ni yn Llangollen i bwyta cinio. Ro’n i’n meddwl “Dw i yng Nghymru am y tro cyntaf ers gwnes i ddechrau dysgu Cymraeg. Mae rhaid i fi siarad Cymraeg.”
Gwelais i siop bach. Yn y ffenestr darllenais i “Brechdanau”. Es i tu mewn i’r siop. Dwedais i “Ga i frechdan os gwelwch yn dda?” Doedd y bobl ddim yn fy neall i. Ro’n i’n meddwl “Efallai mae fy acen i’n ddrwg iawn.”
Dwedais i “I’d like a sandwich please.” Ges i fy mrechdan. Sylweddolais i bod y pobl yn dod o ddwyrain Ewrop. Roedden nhw’n siarad Saesneg yn eitha da, ond dim un gair o Gymraeg. O Wel, gwnes i drio.
Oes gyda unrhwyun arall stori “Gwnes i drio siarad Cymraeg, ond…”?
Heddiw rwy wedi bod yn cuddio o’r glaw. Roeddwn i am blannu grug yn yr ardd blaen, ond fydd rhaid i’r planhigion aros am tywydd sych. Yfory rwyf am fynd i gwrdd a grŵp o ffrindia ar lein. Rydyn ni wedi bod yn ffrindiau am rhyw bymtheg blwyddyn, on hyn fydd dim on yr ail waith i ni gwrdd yn iawn.
Dros y penwythnos diwetha on i’n gweithio yn y ardd arcos on hi’n heulog iawn ond doedd hi dim yn rhy dwym. Perffaith am torri y hen coeden lelog (gair newydd i fi) tynnu y moeri a danadl poethion ( dw i’n hoffi y gair 'n llawer) a clymu y rhosyn dringo ar y hen ffens. Roedd fy croen yn torri a on i’n teimlaw yn flinedig ( fy hoff gair) ond happis.
Helo! Mae dyn yn gweithio yn fy nhy heddiw. Mae’n paentio yr lolfa, felly dw i’n eistedd yn y gegin gyda fy nghi, Elsa. Mae hi’n ddim yn hoffi ei. Dw i’n wedi torri fy nhroed, felly ni allaf fynd allan beth bynnag!
(Dw i gwneud L1 Ch 13 - felly corrections (?) croeso! )
Croeso i’r sgwrs Jackie!
Pam nad ydy Elsa yn ei hoffi? Ti wedi torri dy droed? Sut nest ti wneud hynna?
Mae hi ddim yn hoffi bobl newydd. Mae hi’n bryderus.
Mae geni grac yn fy nhroed. Dw i ddim yn gwybod siwd wnes i hynny Efallai yn yr ardd. Mae’n serth iawn!
Dw i ddim yn synnu nad ydy hi’n hoffi pobl newydd, fel arfer dydy cŵn ddim yn licio pobl newydd. Yn enwedig os mae pobl newydd yn eu tŷ nhw. Maen nhw’n diriogaethol (territorial).
Mae hi’n German shepherd, felly mae hi’n diriogaethol iawn! Ond mae hi’n dda iawn gyda ffrindiau a theulu.
Gwella’n fuan, Jackie!
Rwy wedi bod i ffwrdd am y penwythnos, yn cwrdd a ffrindiau ar lein. Fe aethom i Beefeater ger Wooton Basset, a gymerodd dros dwy awr cyn i ni cael bwyd, a hynnu oedd yn ofnadwy! Y diwrnod wedyn, fe aethom i Sally Pusseys i gael cerfiad (carvery) a hynnu oedd yn bendigedig.
Heddiw rwy wedio bod yn brysur iawn yn helpu symud grwpiau o Yahoo i’n wefen ni, a rhai eraill i io, a rahi eraill yma i Discourse. Roedd yn help mawr fod gen i brofiad yma ar Discourse efo’r grwp 'ma.
Heno mi es i ddarlith am rhyw defodol yn yr Hen Aifft. Ew, mae bobl yn rhyfedd!
Od iawn fel dwedaist ti!