I have just finished the online bootcamp and found it a very useful and interesting experience. I haven’t yet been able to do the final challenge Aran had set, that of speaking to someone in Welsh for 10 minutes as I am not yet set up for Skype and I don’t know any fluent Welsh speakers round here.
So I decided to do a different challenge of my own instead to make up for it. I started out trying to make up sentences using some of the vocabulary I have learnt, but then decided to jot them down so I could make corrections. That developed into trying to link them together, and that developed into a very short mini-story, only a few lines long. I could have carried on writing for longer and expanding on the scene, but decided it best to check on my mistakes before getting carried away with things.
I did have to look up a few words to make things flow more. I expect I have made a fair few mistakes but I only have a limited vocabulary at present and a limited use of tenses as yet too. I am sure in some places I should have used the ‘preterite’ where I have used the ‘imperfect tense’ but I haven’t yet learnt the full range of tenses and their uses.
I would appreciate comments on where I have made errors and advice on how to put things right (including use of tenses, and by all means quote grammar rules).
I have recorded myself reading it out as I felt I made a poor job of speaking spontaneously for 3 minutes for Aran’s Challenge 9. I have uploaded my attempt to Soundcloud. It is only 2 1/2 minutes long, but I thought I’d quit while I was ahead. https://soundcloud.com/jiano-1/y-ddraig-fach-iawn
So, here is the beginning of my daft little story:
Y Ddraig Fach Iawn
Naeth y ddraig fach iawn yn deffro pan glywodd hi sŵn uchel. Roedd car yn mynd heibio yn gyflym. Doedd y ddrraig fach iawn ddim yn gwybod lle roedd hi. Roedd hi yn teimlo’n unig. Roedd hi eisiau mynd adre, ond pan roedd hi’n edrych yn ofalus i fyny ac i lawr y stryd, doedd hi ddim yn medri gweld ei chartref hi.
Er hynny, doedd hi ddim yn anobeithio yn llwyr. Roedd hi’n penderfynu chwilio ei chartef hi, a ddim aros yna. Felly, roedd hi’n dechau cerdded i lawr y stryd, mynd y ffordd gyferbyn i’r car. Wrth gerdded i lawr y stryd, roedd hi’n gweld cath ddu, ac roedd hi’n trio siarad efo’r gath.
“Bore da!” meddai y ddraig fach iawn wrth y gath ddu, ond doedd y gath ddim eisiau siarad efo hi. Doedd y gath ddim yn bihafio yn dda efo hi. Roedd y gath yn troi, ac roedd hi’n cerdded i ffwrdd.
Wedyn roedd dyn yn mynd â chi am dro. Pan roedden nhw yn dod yn nes, roedd y ddraig fach iawn yn trio siarad efo nhw, ond roedd y dyn yn siarad a chwerthin ar ei ffôn symudol, ac doedd o ddim yn gweld hi. Roedden nhw yn dal i gerdded syth heibio. Roedd y ddraig fach iawn yn drist, achos roedd hi ar goll, a doedd neb eisiau bod yn ffrindiau efo hi.
Naeth hi’n dechrau cerdded yn araf, ac yn fuan naeth hi’n troi i ffwrdd i’r chwith. Wedyn, roedd hi’n gweld dafarn, ac o flaen y dafarn roedd hi’n gweld llun. Ar unwaith roedd hi’n teimlo’n well. Roedd y llun o ddraig fawr goch.